در مراحل اولیه رشد استارتآپ بنیانگذاران تصوری امیدوارانه ولی مبهم از آیندهی کسبوکارشان دارند در حالی که هنوز نه به درآمد خاصی رسیدهاند و نه سهامی به یک سرمایهگذار واقعی فروختهاند. با این شرایط که امکان ارزشگذاری واقعی استارتآپ وجود ندارد، جذب سرمایه و رسیدن استارتآپ و سرمایهگذار به توافقی دربارهی تقسیم سهام و حجم سرمایهگذاری، از مهمترین چالشها است؛ خصوصا که زندگی استارتآپ در مراحل اولیه به تزریق به موقع سرمایه وابسته است.
«۱۰۰ استارتآپ» نیز که به دنبال مدلی چابک و سریع برای طی فرایندهای سرمایهگذاری از تصمیم تا پرداخت مبالغ است نیز با این چالش مواجه است. بر همین اساس، طراحان «۱۰۰ استارتآپ» دو مدل سرمایهگذاری «وام قابل تبدیل به سهام(Convertible Note)» و «سرمایهگذاری مبتنی بر درآمد (RBF)» را برای سرعتبخشی به توافق با استارتآپها انتخاب کردهاند. در این مدل توافقها، سرمایهگذار به سرعت پرداخت پول را آغاز میکند و تصمیمگیری دربارهی چگونگی تقسیم سهام یا منافع به آیندهای موکول میشود که امکان ارزشگذاری واقعبینانه استارتآپ فراهم باشد.
حال به بهانه داوری و انتخاب استارتآپهای فصل اول سرمایهگذاری «۱۰۰ استارتآپ» در رویداد «سکوی پرتاب، پاییز ۹۸»، اعضای کمیته قراردادهای «۱۰۰ استارتآپ» این دو مدل را در کارگاهی به استارتآپهای پذیرش شده و دیگر علاقهمندان معرفی میکنند.
