در قسمت قبلی از این مجموعه از ویدئو آموزشی به مسائل حقوقی ثبت شرکت پرداختیم و با انواع شرکت‌ها و مسئولیت‌ها پس از ثبت یک شرکت آشنا شدیم. در آخرین قسمت، همراه با محمدمهدی صافی اصفهانی نکاتی درباره جذب سرمایه و ماهیت‌های حقوقی انواع قراردادهای جذب سرمایه را می‌آموزیم.
گاهی ممکن است در مسیر اداره‌ی کسب و کار خود با شرایطی مواجه شویم که نیازمند تزریق پول به کسب و کار خود باشیم. برای جذب سرمایه یا تزریق پول به کسب‌وکار ممکن است با ماهیت‌های حقوقی مختلفی از منظر قراردادی مواجه شویم.
راه‌های جذب سرمایه
- قرض گرفتن پول
- مشارکت در درآمد حاصل از کسب‌وکار
- واگذاری سهام
یکی از رایج‌ترین راه‌های جذب سرمایه، پیدا کردن یک سرمایه‌گذار حقیقی یا حقوقی است؛ که در ازای سرمایه‌گذاری خود بر شرکت سهام دریافت کند. به این نوع از جذب سرمایه، سرمایه‌گذاری و به قرارداد حاکم بر آن قرارداد سرمایه‌گذاری می‌گویند.
قرارداد سرمایه‌گذاری بسته به شرایط مدنظر سرمایه‌گذار و گروه کارآفرین انواع مختلفی دارد؛ که بر اساس شرایط کسب‌وکار و شرایط مدنظر طرفین یکی از آن‌ها انتخاب می‌شود.
انواع قراردادهای سرمایه‌گذاری
- قرارداد قابل تبدیل به سهام
- قرارداد سهامی ساده
- قرارداد افزایش سرمایه
- قرارداد داینامیک
قرارداد قابل تبدیل به سهام
قرارداد وام قابل تبدیل به سهام یا قرارداد convertible note در واقع قراردادی است، که پایه‌ی آن قرض است. یعنی سرمایه‌گذار، سرمایه را به عنوان قرض به کسب‌وکار داده و در صورت محقق شدن شرایط مدنظر، سرمایه‌گذار می‌تواند بین پس گرفتن سرمایه و گرفتن سهام انتخاب کند.
قرارداد سهامی ساده
گاهی شرکت ثبت شده‌ای وجود ندارد و سرمایه‌گذار می‌خواهد به گروه کارآفرین تکلیف کند که ظرف مدتی معین، یک شرکت برای کسب و کار ثبت کند و سهام سرمایه‌گذار را بدهد. در این شرایط از قرارداد سهامی ساده استفاده می‌شود که شرایط خودش را دارد.
نکته:
بسیاری از این قراردادها شروط مشترکی دارند، شاید بین قرارداد سهامی ساده و قرارداد خرید سهام یا افزایش سرمایه از نظر ما تفاوت زیادی وجود نداشته باشد. واقعیت این است که ماهیت این قراردادها با هم متفاوتند؛ ولی به هر حال بسیاری از بندهای قرارداد به هم نزدیک است و به خاطر همین شباهت لازم است که فرد آگاه به تنظیم این قراردادها بپردازد تا اشتباهات بنیادین در تنظیم قرارداد رخ ندهد.
قرارداد افزایش سرمایه
قرارداد افزایش سرمایه یا خرید سهام، زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که پس از ایجاد یک شرکت برای کسب و کار به دنبال سرمایه‌گذاری روی آن هستیم.
گاهی ممکن است از طریق انتشار سهم جدید یا افزایش مبلغ اسمی، سرمایه شرکت افزایش پیدا کند؛ ولی غالبا در قراردادهای سرمایه‌گذاری سهام گروه کارآفرین یا سهامداران پیشین خریداری می‌شود. گاهی هم ممکن است که انتشار سهام جدید رخ داده باشد و سرمایه‌گذار از این طریق وارد یک کسب‌وکار یا شرکت شود. در این شرایط به این قراردادها، قرارداد خرید سهام یا حسب مورد قرارداد افزایش سرمایه گویند.
قرارداد داینامیک
طبق این قرارداد، میزان اعطای سهام به سرمایه‌گذار از طریق تحقق شاخص‌های مشخص شده تعیین می‌گردد. هنگام اختلاف در خصوص میزان سهام سرمایه‌گذار از این نوع قرارداد استفاده می‌شود.
قرارداد 100استارتاپ
100استارتاپ به عنوان یک نهاد سرمایه‌گذاری ممکن است از هریک از این قراردادها استفاده کند. اما نام نوع قراردادی که توسط 100استارتاپ مورد استفاده قرار می‌گیرد، قرارداد تماس است. تماس به معنای تامین مالی آسان در ازای سهم است که این قراداد بیشتر از نوع قرارداد داینامیک محسوب می‌شود.
